Son zamanlarda o kadar çok üst üste güzel kitaplar okumuştum ki kendi kendime nazar değdirdim. Üstelik beklentimin yüksek olduğu bir kitapta böyle bir hayal kırıklığı beklemiyordum. Böyle bir olumsuz paragrafla kitap yorumuna girmek istemezdim ama malesef ki kitap beklentilerimi karşılayamayacak düzeydeydi. Her kitaba başlamadan önce çeşitli bloglarda araştırma yaparım ve kitabı eğer çoğu kişi beğendiyse okurum. Lola ve Komşu Çocuk'da çoğu blogda beğeniyle bahsedilince okuma isteği oluşmuştu bende. Acaba ben de mi bir sorun var diye bile düşündüm.
İsterseniz derinlemesine inmeden tanıtım bültenini yazısını paylaşayım sizlerle.
New York Times Çoksatan:
-2012 YALSA En İyi Genç Edebiyatı
-2013 ALA Rainbow Seçkisi
-2012 The Inky Awards Silver Inky Ödülü Adayı
-2011 Goodreads Choice Award En İyi Genç Yetişkin Romanı Adayı
Lola ve Komşu Çocuk, hem tatlı bir aşk hem gerçekçi bir dostluk hem de John Green ve Rainbow Rowell sevenlerin zevkle kucak açacağı bir kendini bulma hikâyesi.
Geçmişinde kalan çocuk, gelecekteki aşkı olabilir mi? Henüz kendini geliştirme aşamasındaki tasarımcı Lola Nolan modaya inanmıyordu... O, kostümlere inanıyordu. Kıyafet ne kadar parıltılı, eğlenceli ve farklı, yani etkileyiciyse o kadar iyiydi. Ve Lola'nın hayatı, özellikle de seksi rockçı erkek arkadaşı varken mükemmele gayet yakındı. Ta ki Bell ikizleri olarak da bilinen Calliope ve Cricket mahalleye tekrar taşınıp Lola'nın derinlere gömdüğünü düşündüğü acı verici geçmişini günyüzüne çıkarana kadar.
"Stephanie Perkins bizim neslimizin Jane Austen'ı. Hikâyeleri kısa sürede unutamayacağınız kadar büyüleyici.
-Tahereh Mafi, Bana Dokunma romanının çoksatan yazarı-
"Büyülü… Âşık olmanın nasıl bir şey olduğunu gerçek anlamda hatırlatıyor."
- Cassandra Clare, New York Times çoksatan yazarı-
"Zekice diyaloglar, taptaze karakterler ve bir sürü yakıcı temas... Sarah Dessen hayranları, aşk ve gerçekliği incelikle birleştiren Stephanie Perkins'i zevkle okuyacaklar."
-Kirkus Reviews-
"Perkins, insanların farklılıklarını kabullenmenin ancak aşk ile mümkün olduğunu son derece iyi bir şekilde gösteriyor."
-Booklist-
"Çok modern, çok eğlenceli ve tartışılacak sorularla dolu."
-Romantic Times Book Reviews-
Bazen yarım bırakmayı düşünsem de bir kitabı yarım bırakmaktan nefret ettiğim için okumayı sürdürdüm. Kitabın hiç mi iyi yönleri yoktu? Tabiki vardı. Ben bir kitabı beğenmesem dahi illaki o kitap bana bir şeyler verebilmiştir. Kitap farklı giyindiği ve farklı göründüğü için toplum tarafından küçümseyici gözlere tabi tutulan insanların dünyasını güzel bir şekilde anlatıyor Lola sayesinde. Baş karakter Lola Nolan farklı kostümler giyen, renkli peruklar takan kostüm dikmeyi seven bir kız. Etrafındaki insanlardan farklı olması onu bazen eleştirilere maruz bırakabiliyor. Kendisinin aynı zamanda sevgilisi rockçı Max var. Fakat eski komşuları tekrar dönünce Lola'nın kafası Cricket yüzünden karışır. Yani çok klişe bir hikaye aslında. Sonunda ne olacağını daha kitabın başında anlayabilirsiniz. Eğer ki Stephanie Perkins klişeleri yazı gücüyle klişe olmaktan çıkarabilseydi ben belki de buraya övgü yazısı yazıyor olurdum.
Nefret ettiğimiz şeylerden bahsetmek kolay ama bazen bir şeyi tam olarak niye sevdiğimizi açıklamak zor.
Kitapta en beğendiğim yönlerinden ilki güzel bir ders vermesi diğeri ise genel kültürüme katkıda bulunması oldu. Kitapta Cricket'ın büyük büyük dedesi Alexander Graham Bell'di. Aslında telefonu bulan kişi değilmiş ve bu fikri Elisha Gray diye birinden çalmış. Tüm ailesine yeten mirası aslında koca bir yalan üzerine kuruluymuş ve bunu sevdiği kadının ailesi zengin olduğu için yapmış yani aşk yüzünden. Bu konu gerçekten ilgimi çekti ve Google'da araştırdım. Gerçekten de Alexander Graham Bell telefonun patentini aldığında karşı davalar açılmış.Ünlü olduktan sonra hayatının geri kalanını Kanada'nın uzak bir köşesinde yaptığı şeyden utanarak geçirmiş. Ne kadar doğru bir bilgi bilemeyeceğim ama telefonun mucidinin başkası olabileceğine ben ihtimal veriyorum açıkçası.
Hayat ne elde ettiğin değil,elde ettiğinle ne yaptığındır.
Ondan nefret ediyorum! Ama ondan nefret etme sebebim, ondan nefret etmiyor oluşum sadece.
Nefret ettiğimiz şeylerden bahsetmek kolay ama bazen bir şeyi tam olarak niye sevdiğimizi açıklamak zor.
Kitapta en beğendiğim yönlerinden ilki güzel bir ders vermesi diğeri ise genel kültürüme katkıda bulunması oldu. Kitapta Cricket'ın büyük büyük dedesi Alexander Graham Bell'di. Aslında telefonu bulan kişi değilmiş ve bu fikri Elisha Gray diye birinden çalmış. Tüm ailesine yeten mirası aslında koca bir yalan üzerine kuruluymuş ve bunu sevdiği kadının ailesi zengin olduğu için yapmış yani aşk yüzünden. Bu konu gerçekten ilgimi çekti ve Google'da araştırdım. Gerçekten de Alexander Graham Bell telefonun patentini aldığında karşı davalar açılmış.Ünlü olduktan sonra hayatının geri kalanını Kanada'nın uzak bir köşesinde yaptığı şeyden utanarak geçirmiş. Ne kadar doğru bir bilgi bilemeyeceğim ama telefonun mucidinin başkası olabileceğine ben ihtimal veriyorum açıkçası.
Hayat ne elde ettiğin değil,elde ettiğinle ne yaptığındır.
Ondan nefret ediyorum! Ama ondan nefret etme sebebim, ondan nefret etmiyor oluşum sadece.
Lola ve Komşu Çocuk aslında bir kitap serisinin ikinci kitabıymış. İlk kitabı yanılmıyorsam Paris'te Aşk adıyla çıkmış ve Anna ve St.Clair ilişkisini anlatıyor. Okur muyum okumaz mıyım bilmiyorum ama Lola'da geçen bu sempatik çifti de merak etmiyor değilim. 2016'ya girmeden bir kitap daha bitirir miyim bilemiyorum.
Son olarak kitabı okuyup okumamayı sizin tercihinize bırakıyorum. Okusanız da bir şey kaybetmezsiniz okumasanız da. Ben 5 üzerinden 3 veriyorum.
Güzel yorumlarda buluşmak üzere!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder