2021 Favorilerim

 Evet bu yazıyı da yazmazsam olmazdı.

Geçen yıl boyunca sevdiğim şeyleri sizlerle başlıklar altında paylaşacağım:

2021'de okuduğum en favori kitaplarım:

Tatar Çölü

Tatar Çölü'nün pek bilinmediğini düşünüyorum. Çünkü ben de adını çok geç duydum ve duyduktan sonra da ne yalan söyleyeyim okuyunca çok sıkılacağımı düşünmüştüm. Ama bitirdikten sonra bazı şeyleri yüzüme vuran çok çarpıcı bir kitap olduğunu fark ettim ve kendi hayatımdan da çok benzerlik buldum. Ben çok etkilendim ve okumadan önce gereksiz bir önyargı beslediğimi fark ettim. Bazı satırlar ve cümleler de çok hoşuma gitti. 

Bülbülün Kırk Şarkısı

Bu kitabı Twitter'da görmüştüm. Tweeti atan kişi çok etkilenip ağladığını yazmıştı. Yer işaretlerine eklemiştim ve okumak için manevi olarak uygun zamanı bekliyordum. Bülbülün Kırk Şarkısı, Peygamber efendimiz Hz. Muhammed Mustafa sallahu aleyhi vesellemin hayatını anlatan müthiş bilgiler içeren bir siyer kitabı. Açıkçası yazarın edebiyat alanında tanınmasından dolayı bu kitabın siyer kitabı olarak nasıl olacağı  hakkında endişelerim vardı. Yazarın yanlış bir bilgi vermesinden korkuyordum yani ama önsözde özellikle hocaların onayından geçtiğini okuyunca içim rahatladı. Bir de acaba Kuran kurslarında öğretilen temel düzeyde bilgiler mi var sadece diye düşünüyordum. Ama her şeyi Cahiliye devrinden Peygamberimizin vefatına kadar anlatışı hoşuma gitti,. Kronolojik olması benim için eksik bilgilerimin büyük ölçüde azalmasına sebep oldu ve daha önce hiçbir yerdeb öğrenmediğim çok güzel şeyler öğrendim. Manevi olarak beni çok tatmin etti ve iyiki okumuşum dedim.

Atomik Alışkanlıklar

Son zamanlarda kurgudan ziyade kişisel gelişim kitaplarına yöneldiğimin farkındasınızdır. Ancak her kişisel gelişim kitabını da kolay kolay sevmem. Atomik Alışkanlıklar, bana gerçekten bir şeyler kattığını hissettiğim, yeni alternatif yöntemler sunan, türünün hakkını vererek kişisel gelişimine gerçekten katkıda bulunduğunu düşündüğüm sayılı kitaplardan biri oldu. Yazara katılmadığım ve zaten bildiğim şeyler de var mıydı? Evet. Ama bunlar çok çok azdı. Özellikle bir alışkanlıkları düzenli yapmak için verdiği gerçek yaşam öyküleri ve istatistikleri ikna edici buldum. Alışkanlıkları devam ettirme ve kötü alışkanlıkları bırakma konusunda çoğunlukla pratik çözüm önerileri veriyordu. Kitabı okurken gerçekten motive olduğumu hissettim. Kitabın kısımlara ayrılması da çok hoşuma gitti. Çok mantıklı bir sistem içinde atomik alışkanlıklar hakkında önemli yerlere değinilmişti. Uzun lafı kısası ara ara açıp okuyacağım sevdiğim bir kitap oldu.

Kervan

Bir romandan daha ne isterim ki? Hem ruhumu besledi, hem bilgimi artırdı, hem de iç dünyasına beni de sürükledi. Konusu ilgisini çekenlere tavsiyemdir. İyiki karşıma çıkmış, iyiki almışım. Öyle bir kitap ki hem size yeni bilgelikler katıyor hem de roman okumanın getirdiği o akıcılığa kendinizi kaptırıyorsunuz. Bitirdiğinizdeyse kitaba tatlı bir buruklukla veda ediyorsunuz.

2021'de severek izlediklerim

Hometown Cha Cha Cha

Bu sene çok az Kore dizisi izlediğim için çok fazla seçeneğim yok. İzlediklerim arasında HomeCha'yı sevimli ve tatlı buldum. Kafa dağıtmalıktı. Zaten dizi hakkında daha detaylı bir yorumum var. Birkaç yayın öncesine giderseniz, zaten karşınıza çıkacaktır.

Strong Woman Do Bong Soon

Ben üniversitedeyken arkadaşım izle demişti ama izlememiştim. Yazın boşlukta izledim bunu da. Mafya ve psikopat katil kısımlarını saymazsak o kadar ponçik buldum ki. İzlerken sırıta sırıta ağız kenarı kırışıklığım artmıştır yani. Öyle tatlış bir diziydi.

The Father

The Father, son zamanlarda gerçekten beğenerek izlediğim nadir filmlerden birisi oldu. Filmde Anthony Hopkins'in çok gerçekçi bir oyunculukla oynadığı Anthony, Alzheimer hastası yaşlı bir adam. Filmi izlemesem Alzheimer hastası bir insanın beyninin içinde neler döndüğünü bu kadar iyi anlayabilmem sanırım çok zor olacaktı. 

Gravity

Bu filmi izlerken uzayda tek başına mahsur kalıp dünyaya dönmek için çaresizce çabalayan benmişim gibi hissettim. İlk 15 dk sıkıcıydı ama sonra film bir açıldı pir açıldı. Nefessiz kalmış gibi izledim ve bitirdiğimde "Vay be" ilginç bir film yolculuğu oldu diye düşündüm.

Seaspiracy

Seaspiracy'i ani bir kararla izledim. Amacım bilgilenmekti ama bazen cehalet mutluluktur derler ya tam da o duruma düştüm. Ve gerçekten bu kadar etkileneceğimi de okyanuslarda durumun bu kadar vahim durumda olduğunu da bilmiyordum. Çok çarpıcı bir yapım olduğundan çok üzüldüm, bir buhran çöktü üstüme. Bir kere endüstriyel balıkçılık adı altında okyanuslarda nasıl bir vahşetin döndüğünden bihaber yaşıyormuşum, onu fark ettim. Okyanusların çok önemli ekosistemler olduğu ve bu ekosistemin zarar gördüğünü biliyordum ama bu denlisini tahmin bile edemezdim.

One Child Nation

En son Amazon Prime'da gezinirken keşfettiğim One Child Nation, Çin'in 35 yıl boyunca tek çocuk politikasını nasıl uyguladığını anlatıyor. Açıkçası ben bu politikayı zaten biliyordum ama zaten Çin dünyanın en kalabalık ülkesi olduğu için herhalde gerekli bir politika haline geldi diye düşünürdüm. Tabi insan bir konu hakkında yeterli bilgiye sahip değilse böyle yanlış düşüncelere kapılabiliyor. Yapılan bazı röportajlarda anlatılanlar kan dondurucuydu. İzledikçe inanamadım bu yaşanan bebek katilliği seferberliğine. Kimisi vicdan azabı çekiyor, kimisi ise yine olsa yine yaparım kafasında öldürdüğü çocuklar için aldığı madalyaları gösteriyor. Beyni yıkanmış insanlar da var belgeselde, gerçekten pişman olmuş olanlarda. Bir de şöyle bir yorumlar yapılıyor. Bu bir anti Çin propagandası yapan belgesel. Bazı kısımlarda Amerikanın Çin'e karşı yüceltildiğini ben de fark ettim ama sonuçta bunlar yaşandı mı yaşandı. Ben belgeselden öğrendiklerim bakarım. Hiçbir fikrimin olmadığı bir konuda gerçekten büyük bir aydınlanma yaşadığım bir belgesel oldu. Hassas kalpli olanlarımız için biraz ağır gelebilir. Çünkü gerçekten Çin devletinin halkına yaptığı eziyet ütopik bir kitapta geçse bu kadar da olmaz ama der geçerim.

Beni İnstagram'da da takip etmek isterseniz şuraya tıklayın.