2022 ve Ben | Neler Oldu?

Merhaba dostlar.

Bir yıl daha bitti, bir yıl daha yaşlandık vesselam. Benim klasik blog yazımdır, geçen yılı nasıl geçirdiğimi değerlendirmek, işte yine karşınızdayım.

Yalnız geçen yıllardaki gibi ay ay yazmayacağım da genel bir değerlendirme yapacağım. Başıma gelen iyi ve kötü şeyleri paylaşacağım. Ve sonunda bu yılı nasıl gördüğümü paylaşacağım size.

Hastayken Aşırı Duygusallaşmam | Garip Huylarım

 Merhaba arkadaşlar.,

  Aniden bunu yazmam lazım diyerek blogumun açıp kendimde özellikle son zamanlarda keşfettiğim bir özelliğinden bahsetmek istiyorum. Hastalandığım zaman aşırı duygusallaşıyorum ama normal bir keder hali değil, bazen hissettiğim bu hüzünden hıçkır hıçkır ağlama moduna geliyorum. 

Blogun 7.Yılı Şerefine İlk Yazımı İnceliyorum | Vakitsiz Kelimeler

Herkese merhaba, 

Bloga ilk yazıyı atalı tam 7 sene olmuş. 19 Ağustos bloga ilk yazı attığım gündü. Bir gün önce açmıştım blogu galiba, o kısmı tam net hatırlamıyorum. Ama yazı ayın 19'una denk gelsin diye azıcık beklediğimi hatırlıyorum. Neden diyecekseniz? Bu 19 sayısı hayatımın her yerinde karşıma çıkar. Doğum günümden tut çoğu özel şeyin numarası ya da tarihi 19 olur. Ya düşünün atanınca tuttuğum evin apartmanının numarası bile 19 çıktı. E gel de bu sayıya bir anlam yükleme şimdi. Neyse efendim, sadede gelelim.

Her Şey Göründüğü Gibi Değildir | Vakitsiz Kelimeler

 Herkese merhaba,

 Bu yazıyı ne zaman yayınlayacağımı, sizin ne zaman okuyacağınızı bilmiyorum ama ben bu yazıyı yazarken bir bayram gününde oldukça kimsenin beni anlamadığını düşündüğüm, değersiz hissettiğim bir zaman diliminden yazıyorum. İçimde birdenbire bir yazı yazma isteği belirdi.

Edit: Neredeyse 1 sene taslakta bekledikten sonra yeni düzenlemelerle yayınlıyorum bu yazıyı. 

Ameliyat Anılarım

   

Merhaba arkadaşlar,

  Bu yazıyı geçen seneden beri yazmak istiyorum ama bir türlü nasip olmamıştı. Şimdi değilse ne zaman diyerek işe koyuldum artık. Öncelikle bizene senin ameliyat anılarından diyenler, yani evet haklısınız ama sanırım burayı iç dökme mekanı olarak bir arşiv oluşturmak hoşuma gidiyor. 

2021 Favorilerim

 Evet bu yazıyı da yazmazsam olmazdı.

Geçen yıl boyunca sevdiğim şeyleri sizlerle başlıklar altında paylaşacağım:

Severek Kullandığım Cilt Bakım Ürünlerim

 

  Herkese merhaba,

  Uzun zaman sonra farklı bir içerikle karşınızdayım. Açıkçası cilt bakımı adına farklı bir yazı planı vardı ama kafama göre takılmaya karar verdim bir anda. Ama size şunu söylemeliyim ki cilt bakımıyla yaklaşık 2 senedir yakından ilgiliyim. Üniversiteden mezun olduktan sonra ben de bir cilt bakımı merakı başlamıştı ve Youtube'da sabah akşam cilt bakımı videoları izliyordum. Hani oruçken yemek videosu izlersiniz de akşama yiyeceğimiz yemekleri hayal edersiniz ya, farklı olarak herhangi bir kazancım yokken Cilt bakım videoları izleyip işe girince kendime şunu şunu alacağım diye hayaller kurardım. Allahtan ki bu cilt bakımı merakım üniversite döneminde başlamamış yoksa bursumun çoğu buna giderdi. :)

  Neyse para kazanmaya başlayınca daha çok ürün deneme imkanım oldu ve bugüne kadar denediğim tüm ürünlerden bahsetmek istiyorum size. Şimdiden üstüne basa basa  söylüyorum ki amacım sizi tüketime teşvik etmek değil, paranızı en makul şekilde kullanmanızı sağlamak. Hangi ürün nasıldır bir fikriniz olsun ki kendimize uygun olan ürünü bulabilesiniz. Çünkü ben de bir ürünü almadan tüm olumlu olumsuz yorumlara bakmaya çalışırım. Çünkü bu ürünlere paramızı harcıyoruz. Ve bence düzenli bir geliriniz yoksa altta yer verdiğim ürünlerdense çok daha uygun fiyatlı olanları almanızı ve minimal bir cilt bakımı rutini oluşturmanızı tavsiye ederim. Bununla ilgili bir sürü uygun fiyatlı muadil videosu bulunmakta. Ama ben yine de sizinle kendi deneyimlerimi paylaşmak istiyorum. Tabi herkesin cilt yapısı farklı. Ben mesela önceden cildimle çok ilgilenmezdim, cilt bakımı benim için yüzümü sabunla yıkamaktan ibaretti. Ve cilt tipime de yağlı der geçerdim. Ama cildim üzerine yoğunlaştıktan sonra yazın yağlı, kışında kuruya dönük karma olduğumu fark ettim. Eğer cildiniz bana benziyorsa belki aşağıdaki ürünler sizler için de uygun olabilir. 

Hadi başlayalım o zaman. 

Vakitsiz Kelimeler 6.Yılı Özel Yazısı

  

  Merhaba sevgili arkadaşlar,

  6 yıl olmuş blogu açalı. 10.yıla artık geçen yıldan daha yakınız. Ciddi ciddi yaş alıyorum, blogum da yaş alıyor. Beşinci yıl yazısının üstüne kaç yazı yazmışım saymaya utandım şahsen ama bu sene hem iş hem yüksek lisansı beraber götürmeye çalışmamdan ötürü aktif olamadım. Hele o yüksek lisans yok mu o yüksek lisans... Beni öyle sıktı öyle bunalttı ki özel hayat diye bir şey bırakmadı. Zaten yıl sonu yazısında anlatacağım bunları inşallah. Yani nasıl oluyor anlamıyorum. Her sene başı hedef belirliyorum artık blogda daha aktif olacağım diye ama her sene bir meşguliyet oluyor. Hem de her sene bir öncekinden daha meşgul oluyorum. Üniversitede kendimi çok işim var diye yakınan halim karşıma gelse "Bunlar daha ne ki, sen bir de lisansüstünü, iş hayatını gör." derdim. 

  2021 yılında blog yazmak da biraz nostaljik kalıyor ama ben genelde uzun yazıların insanıyım biliyorsunuz. O yüzden Instagram açıklamaları falan beni kesmiyor. İlla her detayına kadar ineceğim. Beni zaten reelde tanıyanlar bilir. Birine bir şey anlatırken bile Kavimler Göçü'nden başlıyorum anlatmaya. Bazen ben bile "Cidden buradan başlamadan direkt sadede gelemez miydim?" diye düşünüyorum ama napim detaycılık ve mükemmelliyetçilik var serde. Mizaç çok zor değişiyor. 

 Mesela benim blog içerik taslaklarında bir sürü yazı var. Ama mükemmeliyetçi olduğum için özenerek yazacağım bir zaman dilimini bekliyorum ama tahmin edersiniz ki öyle bir zaman hiç gelmiyor. Mükemmel, iyinin düşmanıdır diye boşuna dememişler. 1 seneden fazla bekleyen yazı fikirleri var yahu kafamda el insaf. Pes yahu pes.

  Hani viral olan bir video diyalogu var ya :

" -Düzelicez inşallah bee.

  -Ne zaman baba mezara girince mi?

  - Şu olaylar bir bitsin. "

   Bu konuşma = Hayatımın özeti

    Ama iyi kötü yazıyoruz bir şeyler. İyiki varsınız. Burası benim için özel bir yere sahip hayatımda. Çok küçük bir kitlemin olduğunu biliyorum ama bir şeyler yazmak onların başkalarında bir karşılığı olması güzel bir şey. 

  Bu blog benim için öyle bir hale geldi ki başıma iyi ya da kötü bir şey gelince sanki buraya yazmasam bir şeyler eksik olacakmış ya da beğenip beğenmediğim şeyleri yazmasam içimde kalacakmış gibi hissediyorum. Aslında bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi ondan da emin değilim. Çünkü bir hobinin zorunluluk hissi vermesi de pek sağlıklı değil esasında. Bu belki bazılarınıza tuhaf gelebilir ama size şöyle söyleyeyim. Ben bir Youtuber takip ediyorum. Kız bir anda Youtube'a uzun bir ara vermeye karar verdi, üstelik milyon takipçiye ulaştığı en zirve yaptığı döneminde. Sebep olarak da çok genç yaşta Youtube'a başladığını ve o mecra olmadan nasıl bir insan olduğunu bilmediğini, kendini tam anlamıyla tanımadığını söyledi. Yani tamam benimki onunki kadar değil. Çünkü ben onun kadar haftalık düzenli içerik yayınlamıyorum. Ancak 18 yaşımda başladım buraya yazmaya. Şimdi 24 oldum. Vakitsiz Kelimeler'e bir şey yazmadığım zaman bile yazmadığım için vicdan yapıyorum. Her deneyimimi burada yorumlamam lazımmış gibi hissediyorum. Farkındaysanız yazının başında bile kamuoyu açıklaması yapma gereği duydum. Bilemiyorum arkadaşlar. Aranızda psikolog falan varsa aşağıda yorumlara bu durumu yorumlasın shsfghsh Lütfen biri bana normal olduğumu söylesin.

  Kendi açımdan şöyle düşünüyorum. Hani Maslow'un "İhtiyaçlar Hiyerarşisi" var ya. Alt basamaktaki ihtiyacı karşılayınca bir üst basamaktaki ihtiyaçları karşılamak istiyorsunuz. En temel ihtiyaç yeme içme gibi, sonra güvenliğini sağlamak... Bilmeyenler için hemen alta koyayım.

  İşte siz benim bu piramite göre ait olma ihtiyacımı karşılıyorsunuz. Görmesem de bilmesem de ekranın karşısında birileri var ve benimle temasa geçiyor. Teknolojinin en sevdiğim yönü bu olabilir. Eğer akraba değilsek, okulda veya iş hayatında da tanışmadıysak biriyle iletişime geçmek çok zor. Ama bu mecra benzer kafada olduğum insanlarla etkileşime geçme şansı veriyor bana. Bir tık uzağımdasınız, mükemmel bir olay. 

   Ha kötü yorum hiç mi almıyorum, az da olsa alıyorum. Ama herkes beni sevse saçma olurdu zaten di mi, bu işin raconu bu.  İnanır mısınız bilmiyorum ama benim yorumlarımı beğenmeyip yine de merak edip yazılarımı okumadan duramayan insanlar var. O zaman da şöyle düşünüyorum demek ki beni sevmeyen biri bile ne olursa olsa görüşümü merak ediyor. Bu bile beni demoralize değil, moralize ediyor. Demek ki diyorum bir şeyleri doğru yapıyorum. Bu asla bir kibir değil, blogumun yapısına dair yaptığım bir analiz. Birisi bana şunu şöyle yap, şu yazıyı yaz, şunu demesen daha iyi olurdu, bu düşüncen yanlış dese bile ben yine kendi bildiğimi okuyorum. Çünkü her zaman dediğim gibi: Burası benim kişisel blogum. Bu tavır biraz şey gibi: Misafirliğe gidip ev sahibinin evini beğenmeyip evin düzenine karışmak gibi. 

   Son olarak beni yıllardır takip eden, benden yazı bekleyenler...Bu devirde Youtube videoları, kısa Reels videoları dururken siz yüzünü bile görmediğiniz birinin uzun uzadıya yazılmış yazılarını okuyorsunuz. Tüketimin hat safhaya çıktığı şu devirde siz burada hala eski usüle devam ediyorsunuz. Ha bu arada mesela ben de uzun yazdığım gibi uzun yorum okumayı da severim ama bu konuda kendimi soyu tükenmekte olan bir insan türü olarak görüyordum. Mesela benim çevremde en yakın arkadaşlarım da dahil bu tarz birini bulmak zor.  Ama sizler de aynı bu yazıyı okuduğunuza göre benim gibisiniz.  Instagram üzerinden blogdan geldiğini söyleyen çok DM mesajı alıyorum. Üşenmeyip baştan sona okuyorsunuz, sıkılmadan katlanıyorsunuz bana. Bence hak etmiyorum ama teşekkürler. Hayatıma değdiğiniz için, mesajlarınızla, yorumlarınızla ilgi gösterdiğiniz için, motive ettiğiniz için. 

  

  İnşallah bundan sonrası için notlarıma aldığım yazı fikirlerini de düzenli olarak yayınlayabilme temennisiyle yazıyı burada bırakıyorum.

  Görüşmek üzere,

  Kendinize iyi bakın!

 

Tek Başına Yaşamak | Nasıl Bir His?

 Herkese Merhaba,

  Nasıl Bir His yazı serisinin ikinci yazısını yazıyorum. Aslında üçüncü yazısı olması gerekiyordu. Ama okuyanlar bilir ki serinin ikinci yazısı olan "Kiracı Olmak"ta ev sahibine biraz kızmış, söylenmiştim. Ancak sonra lokma yapıp bize getirdi. Ben de bu sefer vicdan yaptım ve yazıyı sildim. Dolayısıyla bu yazı serinin ikinci yazısı oluyor.

2020 ve Ben | Neler Olmadı ki?

  2021'nin ilk gününden herkese merhaba!

  Bugün 3.kez yıl sonu yazımı yazıyorum. Hatta keşke diyorum blogu açtığım ilk seneler de yazsaymışım. Çünkü eski yıl sonu yazılarımı okuduğumda hayatımdaki gelişimleri gördükçe çok mutlu oluyorum. 

Blogum 5 Yaşında!

  Selam arkadaşlar,

  5. yıl yazısını malesef biraz gecikmeli yazıyorum ama en azından blog açtığım ilk ay olan Ağustos'u ucundan da olsa yakalayayım dedim. Burada olmadığım süreçte neler yaşadım neler. Hepsini size anlatmak istiyorum ama şu an 5.senemiz mevzu bahis. Beş sene geçmiş ben bu blogu kuralı. Vay be! O kadar oldu mu?

  Şöyle bir gözümün önünden geçiriyorum bu beş senelik zarfı. İlk başladığım zaman üniversite sınavından yeni çıkmış, kararsız, yolunu bilmeyen,çok toy ve endişeli bir kızdım. Şimdi her şey değişti. Artık üniversiteden mezun olmuş, atanmış, ev tutmuş, öğretmenliğe başlamış biriyim. Endişeli olmam hala aynı sanırım o kronik bir his bende. O zamandan bu zamana sadece sıfatlarım değil, kendim de değiştim. Beş sene önceki ben, şimdiki ben asla değil. Dolayısıyla yazılarıma da yansıdı bu durum. İlk yazdığım yazılarım bana çok ergen ve varoş geliyor. Okurken utanıyorum kendimden bazen ama silemiyorum da bazılarını. Kimken kim olduğumu görmek kısacası büyüdüğümü görmek de bir anlamda hoşuma gidiyor.

 Sizlerle zaman geçtikçe daha fazla bağ kurdum bu blogda. Bazen öyle samimi yorumlar veya mesajlar bırakıyorsunuz ki " Ben bunu hak ediyor muyum gerçekten?" diye düşünüyorum. Bazen yazılarımın sizleri duygulandırdığını hatta " "Okuyunca ağladım." diyenleri görüyorum mesela. Demek ki diyorum ben yazdıklarımla insanların içlerine dokunabiliyorum. İnanamıyorum da bazen içimden birkaç kez tekrar ediyorum bu cümleyi. Bu o kadar değişik bir his ki size anlatamam. 

  Bazen de o kadar şaşırıyorum ki ya diyorum harflerden oluşup biraraya gelmiş bir yazı kümesi nasıl böyle bir bağ kurduruyor sizinle benim aramda. Ve size beş sene sonra bir şey itiraf edeyim mi? Çok az kişinin bloguma uğradığı zamanlar " Kimse beni okumasa da kendim için yazıyorum ben." dediğim bir yalanmış. Ama sadece size değil kendime de söylediğim bir yalandı. Çünkü herkes bilinmek ister. Ben de buradayım, görün ve bilin beni, demek ister. İçimizden gelen çok insani bir his. Ve sizlere beni gördüğünüz için, tabiri caizse sesimi duyduğunuz, bana kulak verdiğiniz için, bazen en mutsuz anımda güzel yorumlarınızla beni gülümsettiğiniz için çok teşekkür ederim. 

  Ve yolu  bu bloga düşmüş herkesten bana hakkını helal etmesini istiyorum. Ne hakkı demeyin. Olmaz olur mu? Öyle ya da böyle zamanınızı veriyorsunuz buraya ki benim yazılarımın uzunluğunu da düşünürsek. Ya da belki bir yazımda yaranızı kanatmışımdır, bilmeden bir konuda ahkam kesmişimdir ya da başka bir şey. Hatta bazen kendi mutsuzluğumu yazılarımla size de bulaştırmış olabilirim. Diyeceğim o ki tüm bunlar aramızda hak kavramını doğuruyor. Siz bana " Hakkımı helal ettim." diyin.

  Sizi görmesem de seviyorum! Eksik olmayın!

  15.senelerimiz de olur inşallah!

  Sevgilerimle...

Telefonda Konuşmayı Sevmeme Huyu | Garip Huylarım

Herkese Merhaba,

  Geçenlerde 22 yıllık hayatımda hep var olduğunu ama dile getirmediğimi fark ettiğim geçen bayram yaşadığım bir olayla kendime kesin teşhisi koyduğum garip bir huyumdan bahsedeceğim: Telefonla konuşmayı sevmiyorum. Ve bu olayı çevremde yaşayan benden başka birini tanımıyorum. Sonra düşündüm ve tam bir fırsatçılık örneği sergileyerek garip huylarım hakkında blogda yazı serisi oluşturmak istedim. Kim bilir belki içinizden birinin duygularına tercüman olurum.

KPSS'den Nasıl Yüksek Puan Alınır?

  Herkese Merhaba,
  Bugün yoğun istek üzerine ( sadece bir kişi 😅) 2019 KPSS'den nasıl 90 puan alarak kendi branşımda beşinci olduğumu anlatacağım. Ben sınava öğretmenlik için girdim. İki hafta önce de atandım. Gerçi tam amacıma ulaşmıştım ki şansıma coronavirüs salgını çıktı ama ne yapalım önce sağlık. Bilenler bilir öğretmenler üç aşamalı bir sınavdan geçiyor bunun için. Ha bir de mülakata giriyorsunuz. ( Bu öğretmenlik kebap meslek diyenlere gelsin.) Eğer sadece tek bir oturuma girecekseniz GK-GY gibi işiniz çok daha kolay, beterin beteri var. Neyse konumuza dönelim. Bu yazıda konuları tekrar etmek, çok fazla soru çözmek, farklı kaynaklardan çalışmak, sağlıklı beslenmek, iyi uyumak gibi herkes tarafından bilinen şeylerden bahsetmek istemiyorum. Bunlar hakkında hepimiz hemfikiriz. Ben bu yazıda başarmak için naçizane kendi uyguladığım bazı yöntemlerden bahsedeceğim. Umarım yararlı olur. 

2019 Favorilerim | Kitap, Film, Dizi, Belgesel, Cilt Bakımı...

 2019'un son gününden herkese merhaba,

 Blogda yeni bir gelenek daha başlatıyorum ve her yıl sonu böyle favorilerimi yazmaya karar verdim. Lafı uzatmadan hemen benim için bu yılın favorilerine geçiyorum.

2019 Yıl Sonu Kitap Mimi

Yılın son gününden herkese merhaba,
Okurix, çok güzel bir yıl sonu kitap mimi başlatmış. Ben de katılmak istedim. Yalnız gönül isterdi ki şöyle dolu dolu kitap okuyabilseydim. 2019, benim için çok yoğun geçen bir yıl olduğu için özellikle yılın ilk yarısı çok az kitap okuyabildim. Geri kalan yarısında da genellikle çok kalın ve sindirilerek okunması gerektiğini düşündüğümden çok zamanımı alan kitaplar okudum. Sonuç olarak çok az kitap okuyabildim malesef.

2019 ve Ben | Neler Oldu?

  Herkese Merhaba,
  2020'ye girerken geçen sene yazmayı çok sevdiğim" 2018 ve Ben" yazısından sonra bunu tekrar yapmak istedim. Böyle bir geleneğe dönüşsün istedim. Çünkü bazen açıp geçen yılın yazısını okuyorum ve geçen yıl endişelendiğim şeylerin şu an hiçbir öneminin olmadığını görerek içimi rahatlatıyorum.
  2019 benim için nasıl bir yıldı derseniz hiç öyle macerayla, gezmeyle tozmayla geçen bir yıl değildi. Daha çok ektiğim tohumları meyve olarak topladığım bir yıldı ki bu benim için çok daha değerliydi. 2019'a girerken bu yılın hayatımda kilit bir rol oynayacağının farkındaydım. Hatta kendi kendimi buna inandırmıştım. "2019 benim yılım olacak." diye içten içe tekrar ediyordum. Neden mi? 19 sayısı hayatımda hep bir şeylerin dönüm noktası olmuştur. Bu işin angarya kısmı tabiki. 😂Biliyordum ki hayatımda çoğu şeyin değişeceği veya değişmesi için temellerini atacağım yıl bu yıl olacaktı. Gerçekten çok kararlıydım ve bu yolda çok iradeli ve sabırlı davrandığımı düşünüyorum. Elimden geleni yapıp duamı ettim ve gerçekten hayatımın hem en zor hem de en güzel zamanlarını yaşadım. Bir de çoğunluk 2019'un ne kadar kötü bir yıl olduğundan bahsediyor ama ben de tam tersi. Ben 2019'u sevdim. Yine inşallah ölmez sağ kalırsam 2020 de hayatımın bir başka dönüm noktası olacak ve çoğu şey değişecek.

Boşluk Hissi | İç Dökmece

 Herkese Merhaba,
Bu sefer bir yorumla değil de ufak bir iç döküşle geldim.Neden bilmem  aniden içimden bunları yazmak geldi. Hem ara sıra neleri atlattım diye açıp okurum buraları. Neyse uzatmadan mevzuya gireyim. Şöyle ki  bu Haziran'da mezun oldum ama bunu yeteri kadar idrak edemedim. Çünkü 28 Temmuz'a kadar KPSS yüzünden ders çalışmam gerekiyordu. Öyle de yaptım zaten. Sınav bitti sonuçlar açıklandı ki bunları zaten ayrı bir yazıda yazacağım için burada bahsetmeyeceğim.

  Şu son bir senede ne düzgünce bir yere gidebildim ne arkadaşlarımla doyasıya buluşabildim. Buluştuğumdaysa bunun hakkım olduğunu bilsem de istemsizce bir vicdan azabı çekiyordum. Kitap okuyamıyordum ve canım kitap okumak istiyordu. Okunacaklar listemi dolduruyordum kafamda.
Beni heyecanlandıran bir sürü dizi film çıktı. Ah şunlar bir bitsin hepsini izleyeceğim diyip duruyordum. Bir kerecik diyordum ya sadece bir kerecik şöyle canım ders çalışmaktan değil de boş beleş olmaktan sıkılsa keşke. Canım çok sıkılıyor diye mesaj atan arkadaşıma onun yerinde olmak istediğimi ve içinde bulunduğu durumun ne kadar güzel olduğunu söyleyip elindekilerin kıymetini bilmediğini söylüyordum.

2018 ve Ben | Neler Oldu?

  2018'in son günlerinden herkese Merhaba!
  Bilirsiniz şu zamanların en popüler aktivitesi bütün bir yılı yorumlamak ya da favorilerden bahsetmek. Benim de aklıma 12 ayı nasıl geçirdiğimi anlatan bir yazı yazmak geldi. Marjinal olacağım ya güya. 😏Aslında düşününce çok saçma gelmiyor mu? Yıl dediğin hayatının son 365 gününden bir kesit. Neyse çok derin kuyulara dalmadan bu yazıyı kendim için yazıyorum. Bazen yol haritamı kaybettiğimde şöyle geriye dönüp "Ya sen neleri atlattın, bunu mu atlatamayacaksın." demek için.

Yemek Yapmayı Nasıl Öğrendim?

  Herkese Merhaba!
 Başlıktan anladığınız gibi bugün yemek yapmayı nasıl öğrendiğimden bahsedeceğim. Aslında bu yazıyı yazıp yazmamayı çok düşündüm. Çünkü konu olarak blogumun konseptine pek uymuyor. Sonra bir an "Aman blog benim değil mi? İstediğimi yazarım." diyerek gaza geldim ve şu an bu yazıyı yazıyorum. 2018 yılının başlarında bir ajanda alıp bu yılki hedeflerimi yazmıştım. Bunlardan birisi de yemek yapmayı öğrenmekti.Çünkü seneye inşallah atanırsam yemek yapmayı bilmek aç kalmamamı sağlayacaktı. Malum yılın da son zamanlarını yaşıyoruz. Açıp o listeye şöyle bir baktım. Yıl bitiyor ben hala yemek yapmayı öğrenemeyeceğim galiba diye düşünmüştüm. Ancak sonra bir ayda kendi kendime yemek yapmayı öğrendim. Daha doğrusu öğrenmek zorunda kaldım. Nasıl mı?

BLOGGER DİRENİŞİ | Güncel Kalabilen Kitap Blogları

 Herkese Merhabalar!

 Bugün her zamankinden farklı bir yazı yayınlıyorum. Başlıktan da anlayacağınız konumuz blogger direnişi !

  Bir gün maillerimi  kontrol ederken Kitapların Senfonisi blogunun sahibi Büşra'dan bir mail gördüm. Kendisi kitap bloglarını canlandırmak için bir etkinlik başlatmış. Öncelikle gerçekten fikrine bayıldığımı söylemeliyim. Zaten uzun zamandır blogların bookstagram karşısında kan kaybetmesine üzülüyordum. Malesef kitap bloggerlarının çoğu bookstagrama yönelip blogu arka plana atıyor. Bookstagramın da  elbette avantajlı yönleri var ama orada biraz daha fotoğraf odaklı ve takipçi odaklı bir sistem olduğundan bloglardaki samimiyeti göremiyorum. İnsanlar çoğunlukla profilinize girdiğinizde altına yazdıklarına değil sayfanızın temasına ve fotoğraflarınıza odaklanıyor. Hatta ne yazdığınız çoğu zaman okunmuyor bile.  Bu liste uzar da  gider. Kısaca bookstagramı da seviyorum ama blogun yeri bende ayrıdır. 

  İşte blogger ruhunu yeniden canlandırmak isteyen Büşra, sayfasında güncel olan kitap bloglarının listesini yayınlıyor. İnsanlar güncel olan kitap bloglarını keşfedip birbirlerine destek oluyor. Kendi adıma bu güzel girişimle birlikte blogumun trafiğinin arttığını söyleyebilirim.Yani gerçekten bu "Blogger Direnişi" bloggerlar için gerçekten çok faydalı olmuş. Bize de bu güzel girişimi desteklemek düşer. 

  Siz de destek olmak isterseniz takip ettiğiniz kitap bloglarını yoruma yazabilirsiniz. Bunun için şurayı tıklayabilirsiniz.
  Hoşçakalın!