''Yalnız değilsin'' dedi. Aslında öyleyim. Sorun da bu ya zaten; hepimiz bedenlerimize ve zihnimize sıkışıp kalmış yalnızlarız. Hayattaki tüm arkadaşlıklarımız yüzeysel ve gelip geçici, diyebilirdim.
Bu kitabı okumayı uzun zamandır erteliyordum. Hakkında çok
fazla yorum okudum. Ancak kitap beni şaşırtarak beklediğimden daha da
psikolojik çıktı. Psikolojik temelleri olan kurguları zaten sevdiğim için sorun
olmadı. Kitabın kapağında şöyle bir ifade geçiyor: Yaşamayı, ölmek isteyen bir
çocuktan öğrenen bir kızın hikayesi. Kitabı çok iyi anlatan bir cümle ama bana göre
bu Finch'in hikayesiydi. Bence Violet, Finch'in gölgesinde kaldı. Violet sevdiği
insanları kaybedeni kısacası geride kalanları temsil ederken, Finch ruhu çocuk
yaşta ölen/ öldürülen ve psikolojik sorunları olan bir gençti.
