Biliyorsunuz ki uzun zamandır kitap okumaya vakit bulamıyordum ve sonunda bunu Tan Yeri ile aştım. Merve Özcan'ı Haramdan Sakın serisiyle tanıdıktan sonra bundan sonra kaleme alacağı kurguları çok merak ediyordum. Ancak Tan Yeri gibi bir kurguyla karşımıza çıkacağını hiç beklemiyordum ve bu benim için bir sürpriz oldu diyebilirim. Kitabı ilk okumaya başladığımda hiçbir şey anlamadım. Kafamda sadece kitabın nerede ve ne zaman geçtiği ile ilgili soru işaretleri vardı. Bir süre sonra kafamda taşlar yerine oturdu ki eminim kitabı okuyan çoğu kişi bunu yaşamıştır. Karşınızda daha önce hiç okumadığınız bir tarzın olduğunu anlayacaksınız. Yabancı yazarlardan distopya tarzı kitap okumaya ya da film izlemeye çok alışkınım. Ancak bunu İslami bir çerçevede, Kaplan Türkleri adı altında bize uyarlamak gerçekten kolay bir iş olmasa gerek. Hatta yazınca bile alışık olmadığımızdan olsa gerek bir tuhaf geliyor. Kitabı okuyunca ise diyorsunuz ki : “ Vay be! Demek ki böylesi de olabilirmiş.”
Hikaye Kaplan Türkleri ve Parslar arasındaki savaşın etrafında şekilleniyor ve çok güzel alt mesajlar veriyor. Bu mesajları günümüzle ilişkilendirmek adına kendi adıma hiç zorlanmadım. Kin, öfke, hırs, zulüm günümüzün dünya sorunları da değil mi aslında? Bu yüzden Arsıl'ın gerekli mevzularda okuduğu ayetler çok güzel kullanılmıştı. Hazır karakterlere değinmişken Arsıl ve Helya'yı çok sevdim. Karakterleri, iradeleri, güçleri gerçekten hayranlık vericiydi. Yazım dili de çok iyiydi ve hatta aralarda geçen şiirler de hoşuma gitti. Ama kitabın en sevdiğim yanı ters köşelerdi. Özellikle ilk sayfalarda hiç beklemediğim bir olay gerçekleşti. Sonlara doğru ise sırlara dair bir tahminim vardı ama o da tam tutmadı. Ve çok heyecanlı bir yerde kitap bitti. Kısacası sizleri ters köşe edecek , kurgusu ve çizgisiyle farklı, hayattan pek çok duygunun harmanlandığı güzel bir kitap bekliyor. Kitaba bir şans vermenizi tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder