"Oysa şimdi iki yabancı gibiydiler. Hayır bu yabancı olmaktan da beterdi, çünkü hiçbir zaman yeniden tanışamazlardı. Sonsuza kadar sürecek bir yabancılaşmaydı bu."
Günlerden bir gün yine kütüphanede okuyacak kitap ararken Jane Austen rafının aniden gözüme çarpmasıyla Gurur ve Önyargı tadında bir şeyler okumak isteyerek elim İkna'ya gitti. İkna, fikrimce Jane Austen'ın kitapları arasında en gölgede kalmış olanı olabilir. Ama merak bu ya işte ben de okumaya başladım. Kitaptan çıkardığım en büyük sonuçsa 1800'lerin İngiltere'sinde doğmadığım için şükretmek oldu. Gerçekten bu nasıl bir yaşam tarzı dedim. Soyluluğa, paraya, mevkiye, güzelliğe kafayı takmış insanlar, yapacak işi olmadığı için sürekli ev ev dolaşıp dedikodu yapan kadınlar, eş bulmak için döndürülen oyunlar,cilveler bilmem neler daha neler neler... Bir an önce kitabı bitirmek istedim. Jane Austen'a ise bu noktada bir şey diyemem. Çünkü besbelli kadın çevresinde olup bitenleri kitaba yansıtmış, o dönemin özelliklerini önümüze sermiş.
Konusu ise Anne Elliot'un başkaları tarafından ikna edilerek Yüzbaşı Wentworth'ten vazgeçmesi ve yıllar sonra tekrar karşılaşmalarından oluşuyor. İkna'da Gurur ve Önyargı'yla benzeyen tiplemeler, olaylar olsa da çok fazla beğenemedim. Yüzbaşı Wentworth, Mr. Darcy'nin yanından geçemiyordu. Anne ise kitapta sevebileceğim tek karakterdi ama Elizabeth Bennet'da olduğu gibi bir bağ kuramadım. Bu arada 28 yaşında olan Anne, Jane Austen'ın yazdığı yaşı en büyük kadın karaktermiş. (bilgi olarak geçmekte fayda var.) Kitap biraz da bana göre durağandı. Normalde dönem kitapları okumayı, filmleri izlemeyi çok severim ama İkna'yı çok fazla sevemedim, okurken sıkıldım. 2007 BBC yapımı bir filmi de varmış ama gelin görün ki fragmanlardan izlediğim kadarıyla oyuncu seçimini beğenmedim.
Şimdilik benden bu kadar. Hoşçakalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder